ALAY
- Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk (isim)
- Bayram, cenaze vb. törenlerde sıralı olarak giden insan topluluğu; kortej
- Hayvan topluluğu
- Bir albayın komutası altında üç veya dört taburdan oluşan askerî birim (askerlik)
- Herkes, hepsi birden (mecaz)
Birleşik Kelimeler:
alay alay | alay beyi | alaybozan | alay çavuşu | alay emini | alay malay | alay yollu | bir alay | miralay | başıbozuk alayı | bayram alayı | cenaze alayı | çeyiz alayı | düğün alayı | fener alayı | gelin alayı | gidiş alayı | kılıç alayı | mevlit alayı | muhafız alayı | sürre alayı | süvari alayı
ALAY
- Ses tonu, söz veya mimiklerle bir kimsenin, bir şeyin, bir durumun, gülünç, kusurlu, eksik vb. yönlerini küçümseyerek eğlence konusu yapma, onu aşağılama veya gülünç duruma düşürme; gır gır (isim)