BEL
- İnsan bedeninde göğüsle karın, sırtla kalçalar arasında daralmış bölüm (isim)
- Bu bölümün, sırtın altına rastlayan bölgesi (anatomi)
- Hayvanlarda omuz başı ile sağrı arası (anatomi)
- Dağ sırtlarında geçit veren çukur yer
- Geminin orta bölümü
- Bardak, şişe, vazo vb.nin ortasındaki dar bölüm
Birleşik Kelimeler:
bel ağrısı | bel bağı | bel evladı | bel fıtığı | belgevşekliği | bel kemeri | belkemiği | bel kemiği | bel kündesi | belsoğukluğu | beli bükük | yarı bel | yol bel | etek belde | elibelinde | eteği belinde | kantarı belinde
BEL
- Toprağı aktarmaya veya işlemeye yarayan, uzun saplı, ayakla basılacak yeri tahta, ucu sivri kürek veya çatal biçiminde bir tarım aracı; dürü (II) (isim)
Birleşik Kelimeler:
BEL
- ► meni (isim)
BEL
- Ses şiddetiyle ilgili birim (isim)
BEL
- ► işaret (isim)