DİP
- Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü; derin (isim)
- ► taban (I)
- Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı
- Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü
- ► kıç
Birleşik Kelimeler:
dip ağı | dip balıkçılığı | dip bucak | dip çizgisi | dipdam | dip dibe | dip doruk | dip koçanı | dipnot | dip sos | fincandibi | kazandibi