KAFA
- ► baş (isim)
- Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
- Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
- Mekanik bir bütünün parçası
- Kavrama ve anlama yeteneği; zekâ, zihin, bellek (mecaz)
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu; zihniyet (mecaz)
- Çivi vb. şeylerin irice baş kısmı
- ► kafadar (sıfat)
Birleşik Kelimeler:
kafa çıkışı | kafa dengi | kafa sesi | kafa işçisi | kafa kâğıdı | kafa karışıklığı | kafa koçanı | kafakol | kafatası | kafa vergisi | kafa vuruşu | kafası boş | kafası bulutlu | kafası çatlak | kafası dumanlı | kafası iyi | kafası kıyak | kafası kontak | kafası küflü | kafası örümcekli | kafası tembel | et kafa | kalın kafa | karpuz kafa | kurukafa | kuru kafa | taş kafa