KOL
- İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm; dal (II)
- Giyside vücudun bu bölümünü saran parça
- Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça
- Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça
- Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri; dal (I), kısım, şube, branş
- İş ekibi, grubu
- ► sıra
- Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü (anatomi)
- Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal (bitki bilimi)
- Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü (müzik)
- ► kanat (askerlik)
- Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri (denizcilik)
Birleşik Kelimeler:
kol ağzı | kol akımı | kol bağı | kolbastı | kolbaşı | kol böreği | kol değirmeni | kol demiri | kol emekçisi | kol kapağı | kol kemiği | kol kola | kol nizamı | kol saati | aynakol | beşinci kol | çift kol | eğitsel kol | fakir kol | kafakol | karpuz kol | ön kol | sağkol | sağ kol | takma kol | truvakar kol | kolu uzun | avara kolu | cırcır kolu | çengi kolu | dağ kolu | deve kolu | imdat kolu | iş kolu | kantar kolu | kapı kolu | keşif kolu | kumanda kolu | rot kolu | sürgü kolu | tulumba kolu | vites kolu | yay kolu | yürüyüş kolu | zuhuri kolu