KÖK
- Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm (isim)
- ► kök sap (bitki bilimi)
- Bazı şeylerde dip bölüm
- Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane
- Dip, temel, esas (mecaz)
- Bir şeyin başlangıç noktası (mecaz)
- Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü (mecaz)
- Kelimenin ekleri çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Kırdırmak kelimesinin kır-, taşlık kelimesinin taş bölümü köktür (dil bilgisi)
- Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi (kimya)
- Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer, (√) (matematik)
Birleşik Kelimeler:
kök bacaklılar | kök bilgisi | kökboyası | kök boyası | kök doğrayıcısı | kök hücre | kök işareti | kök kaplama | kök kelime | kök kırmızısı | kök kurdu | köknar | kök örnek | kök sap | acı kök | ana kök | ek kök | karekök | kazık kök | kılcal kök | kızılkök | küpkök | saçak kök | yumru kök | ad kökü | adamkökü | altın kökü | eğir kökü | ense kökü | fiil kökü | helvacı kökü | isim kökü | meyan kökü | yumurtakökü | zıkkımın kökü
KÖK
- Sazı kurmaya yarayan burgu (isim)
Şunlara da göz atmak isteyebilirsiniz:
“K” harfi ile başlayan kelimeler“K” harfi ile biten kelimeler
“KÖK” ile başlayan kelimeler
“KÖK” ile biten kelimeler
İçerisinde “KÖK” geçen kelimeler