KIRAN
- Kırma işini yapan (kimse) (sıfat)
- Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden salgın veya başka neden; ölet (isim)
Birleşik Kelimeler:
kıran kırana | bacakkıran | buzkıran | dalgakıran | dalkıran | danakıran otu | evcikkıran | fındıkkıran | filizkıran | kayışkıran | Kervankıran | kılkıran | malkıran | pirekıran | sabankıran | saçkıran | taşkıran | yelkıran | yıldırımkıran
KIRAN
- Yakın çevre (isim)
- ► bayır
- Kıraç toprak
- Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı (coğrafya)