SON
- Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan; encam, hatime, ilk karşıtı (sıfat)
- En arkada bulunan
- Artık ondan ötesi veya başkası olmayan
- ► olanca
- Bir şeyin en arkadan gelen bölümü; bitim, nihayet, münteha (isim)
- ► ölüm (isim)
- ► döl eşi (isim)
Birleşik Kelimeler:
son adam | sonbahar | son birim | son cemaat yeri | son çeyrek | son dakika | son derece | son deyiş | son ek | son görev | son gürlüğü | son hızla | son kânun | son kerte | son model | son nefes | sonnot | son ses | son söz | son teşrin | son turfanda | son ütücü | son vazife | son yolculuk | çeyrek son | yarı son | baştan sona | dönem sonu | hafta sonu | harman sonu | satır sonu | süre sonu | vade sonu | yarıyıl sonu | önünde sonunda