TAÇ
- Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık; iklil (isim)
- Üstünlük, kudret ve kuvvet alameti olarak başa konan başlık
- Gelinlerin başlarına takılan süs
- Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların üstlerindeki kabartmalı, oymalı, süslü bölüm
- Çiçeğin dıştan ikinci halkasında bulunan yaprakların hepsi (bitki bilimi)
- Bazı kuşların tarak biçimindeki sorgucu
- Diş etinin üstünde kalan ve dişin ağız içinde görünen parlak beyaz kısmı (tıp)
- Bazı tarikatlarda şeyhlerin giydikleri başlık (eskimiş)
Birleşik Kelimeler:
taç beyit | taç giyme töreni | taç kapı | taç yaprak | taç yaprağı | taç yapraklı | baş tacı | çiçek tacı | diş tacı | Güneş tacı
TAÇ
- Takımla oynanan top oyunlarında oyun alanının yan taraflarında kalan ve çizgiyle ayrılan kısım; yan (isim)