KÖKEN
- Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer; menşe (isim)
- Soy, asıl
- Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer; menşe, orijin (ticaret)
- Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları (ağızlardan)
- Tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap (eskimiş)