ÇÖKMEK
- Bulunduğu düzeyden aşağı inmek; çukurlaşmak, batmak, obrumak (nesnesiz)
- Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak
- ► çömelmek (-e)
- Oturmak, birdenbire oturmak (-e)
- Birinin, bir şeyin üzerine çullanmak
- Deve, sığır vb. olduğu yere oturmak
- Şakak, avurt vb. içeri doğru girmek; çukurlaşmak
- Basmak, yayılmak
- Sis, duman vb. inerek kaplamak
- Sarsılıp dinçliğini yitirmek (mecaz)
- Tortu dibe inmek
- Son bulmak, yıkılıp dağılmak; göçmek (mecaz)
- Yoğun bir biçimde duymak (-e)